JPMorgan tahvil başkanı Bob Michele, 2008’in endişe verici yankılarını görüyor

Bir dizi banka iflası ve hızlı faiz oranları artışından sonra borsanın yeniden canlanması en az bir piyasa emektarı için tek bir anlama geliyor: Dikkatli olun.

İçinde bulunduğumuz dönem, baş yatırım yetkilisi Bob Michele’i hatırlatıyor. JPMorgan TakibiBankanın New York genel merkezinde yaptığı bir röportajda, 2008 mali krizi sırasında aldatıcı bir durgunluğun devasa varlık yönetimi kolu olduğunu söyledi.

Michele, “Bu bana 2008’deki Mart-Haziran dönemini çok fazla hatırlatıyor” dedi, paralellikler kurarak.

Şimdi olduğu gibi o zaman da yatırımcılar ABD bankalarının istikrarından endişe duyuyorlardı. Her iki durumda da, Michele’nin işvereni, sorunlu bir rakibi elde etmek için baskın yaparak yıpranmış sinirleri yatıştırdı. Geçen ay, JPMorgan başarısız bölgesel oyuncu First Republic’i satın aldı; Mart 2008’de JPMorgan, yatırım bankası Bear Stearns’ı devraldı.

“Piyasalar bunu bir kriz oldu, bir politika tepkisi oldu ve kriz çözüldü” olarak gördü. “Sonra hisse senedi piyasalarında üç aylık istikrarlı bir ralli yaşadınız.”

Tüm dünyada yaklaşık 15 yıllık ucuz para ve düşük faiz döneminin sona ermesi, hem yatırımcıları hem de piyasa gözlemcilerini aynı şekilde rahatsız etti. Michele’nin patronu Jamie Dimon da dahil olmak üzere üst düzey Wall Street yöneticileri, bir yıldan fazla bir süredir ekonomiyle ilgili alarmlar veriyor. Dimon ve diğerleri, daha yüksek oranlar, Federal Rezerv’in tahvil satın alma programlarının tersine çevrilmesi ve denizaşırı çekişmelerin potansiyel olarak tehlikeli bir kombinasyon oluşturduğunu söyledi.

Ancak Mayıs ayı maaş bordrosu rakamlarının beklenenden fazla artması ve yükselen hisse senetlerinin bazılarının yeni bir boğa piyasasının başladığını düşünmesine neden olması nedeniyle Amerikan ekonomisi şaşırtıcı bir şekilde dayanıklılığını korudu. Çapraz akımlar, yatırım dünyasını kabaca iki kampa ayırdı: Dünyanın en büyük ekonomisi için yumuşak bir iniş görenler ve çok daha kötü bir şey tasavvur edenler.

Kariyerine kırk yıl önce başlayan Michele için işaretler açık: Önümüzdeki birkaç ay sadece fırtına öncesi bir sessizlik. Michele, JPMorgan için 700 milyar dolardan fazla varlığı denetliyor ve aynı zamanda bankanın varlık yönetimi kolunun küresel sabit gelir başkanı.

1980’e kadar uzanan önceki faiz artırım döngülerinde, durgunlukların Fed’in nihai faiz artışından ortalama 13 ay sonra başladığını söyledi. Merkez bankasının en son hamlesi Mayıs ayında gerçekleşti.

Michele, Fed’in faiz oranlarını artırmasının hemen ardından yaşanan belirsiz dönemde, “resesyonda değilsiniz; yumuşak iniş gibi görünüyor” çünkü ekonomi hala büyüyor, dedi Michele.

Ancak bunun resesyon olmadan sona ermesi bir mucize olur” dedi.

Michele, ekonominin muhtemelen yıl sonuna kadar resesyona gireceğini söyledi. Covid teşvik fonlarının devam eden etkileri sayesinde gerilemenin başlangıcı ertelenebilse de, hedefin açık olduğunu söyledi.

“Bundan bir yıl sonra resesyona gireceğimizden son derece eminim” dedi.

Diğer piyasa gözlemcileri Michele’nin görüşünü paylaşmıyor.

Siyah Kaya tahvil başkanı Rick Rieder geçen ay ekonominin konsensüs görüşünden “çok daha iyi durumda” olduğunu ve derin bir durgunluğu önleyebileceğini söyledi. Goldman Sachs ekonomist Jan Hatzius geçtiğimiz günlerde bir yıl içinde resesyon olasılığını sadece %25’e düşürdü. Önümüzdeki durgunluğu görenler arasında bile çok az kişi bunun 2008 krizi kadar şiddetli olacağını düşünüyor.

Michele, bir resesyonun gelmekte olduğu iddiasına başlarken, Fed’in Mart 2022’den bu yana yaptığı hamlelerin, son kırk yılın en agresif oran artışları serisi olduğuna dikkat çekiyor. Döngü, merkez bankasının kantitatif sıkılaştırma olarak bilinen bir süreçle piyasa likiditesini dizginleme adımları ile çakışıyor. Fed, gelirlerini yeniden yatırmadan tahvillerinin olgunlaşmasına izin vererek bilançosunu ayda 95 milyar dolara kadar küçültmeyi umuyor.

Geçen yıl kabaca 500 baz puanlık “oran şoku” ile başlayarak, “Yalnızca durgunlukta gördüğünüz veya durgunluğa girdiğiniz şeyleri görüyoruz” dedi.

Ekonomik bir yavaşlamaya işaret eden diğer işaretler arasında, kredi görevlisi anketlerine göre sıkılaşan krediler; Michele, artan işsizlik başvurularının, satıcı teslimat sürelerinin kısalmasının, ters getiri eğrisinin ve düşen emtia değerlerinin olduğunu söyledi.

Acının muhtemelen ekonominin üç alanında daha fazla olacağını söyledi: bölgesel bankalar, ticari emlak ve değersiz kurumsal borç alanlar. Michele, her biri için bir hesaplaşmanın olası olduğuna inandığını söyledi.

Yetkili, bölgesel bankaların yüksek faiz oranlarına bağlı yatırım kayıpları nedeniyle hâlâ baskıyla karşı karşıya olduklarını ve mevduat çıkışlarını karşılamaya yardımcı olmak için hükümet programlarına bağımlı olduklarını kaydetti.

“Henüz tam olarak çözüldüğünü düşünmüyorum; devlet desteğiyle dengelendiğini düşünüyorum” dedi.

Pek çok şehirdeki şehir merkezindeki ofis alanı, kullanılmayan binaların “neredeyse bir çorak arazisi” olduğunu söyledi. Çok daha yüksek faiz oranlarıyla yeniden finansman borcuyla karşı karşıya kalan mülk sahipleri, bazılarının zaten yaptığı gibi, kredilerinden vazgeçebilirler. Bu temerrütlerin bölgesel banka portföylerini ve gayrimenkul yatırım ortaklıklarını vuracağını söyledi.

Aşırı değerli emlak da dahil olmak üzere “2008’de yankı uyandıran pek çok şey var” dedi. “Yine de olana kadar, büyük ölçüde reddedildi.”

Son olarak, nispeten ucuz borçlanma maliyetlerinden yararlanan ve yatırım yapılabilir seviyenin altında derecelendirilen şirketlerin artık çok farklı bir finansman ortamıyla karşı karşıya olduğunu söyledi; değişken faizli kredileri yeniden finanse etmesi gerekenler duvara çarpabilir.

“Çok düşük maliyetli finansmanla oturan birçok şirket var; yeniden finanse etmeye gittiklerinde, ikiye, üçe katlanacak veya bunu yapamayacaklar ve bir tür yeniden yapılandırma veya temerrüde düşmek zorunda kalacaklar” dedi.

Michele, dünya görüşü göz önüne alındığında, yatırım sınıfı kurumsal kredi ve menkul kıymetleştirilmiş ipotekler dahil olmak üzere yatırımlarında muhafazakar olduğunu söyledi.

“Portföylerimizde sahip olduğumuz her şey, birkaç çeyrektir -3’ü vurguluyoruz% yüzde -5 reel GSYİH’ya” dedi.

Bu, JPMorgan’ı, dünyanın en büyük varlık yöneticisi BlackRock’tan muadili Rieder de dahil olmak üzere diğer piyasa katılımcılarıyla karşılaştırır.

“Bazı rakiplerimizle aramızdaki farklardan biri, kendilerini kredi konusunda daha rahat hissetmeleri, bu nedenle yumuşak bir inişte iyi olacaklarına inanarak daha düşük oranlı krediler eklemeye istekli olmaları,” dedi.

Michele, rakibini nazikçe azarlamasına rağmen, kendisinin ve Rieder’in “çok arkadaş canlısı” olduklarını ve birbirlerini otuz yıldır tanıdıklarını, Michele’nin BlackRock’ta ve Rieder’in Lehman Brothers’ta olduğu zamana kadar çıktığını söyledi. Michele, Rieder’in kısa süre önce Michele ile JPMorgan’ın yöneticilerin haftada beş gün ofislerden çalışması gerektiğine dair dikte ettiği konusunda dalga geçtiğini söyledi.

Şimdi, ekonominin izlediği yol, onların gösterişsiz rekabetinde son bölümü yazabilir ve tahvil devlerinden birinin daha zeki yatırımcı gibi görünmesini sağlayabilir.